Op vakantie met baby en fietskar

De vakantie was dit jaar een beetje anders dan we gewend waren. Geen lange beklimmingen, zware tochten en mooie uitzichten, maar wel een aantal gezellige fietstochten met zijn drieën. Sinds augustus 2022 hebben we een hele lieve dochter en zij heeft onze sportieve activiteiten behoorlijk in de war geschopt. Dat is natuurlijk geen probleem, want zo’n klein meisje is ontzettend leuk. We moeten alleen even zoeken naar een vakantie die geschikt is voor een baby en ook voor ons leuk is. 

We wilden niet te ver rijden met de auto en we zouden de fietskar meenemen voor een aantal mooie fietstochtjes. Thuis in Limburg hebben we al ervaren dat zo’n kar achter je fiets enorm zwaar is, zeker als je door de heuvels fietst, en dat de snelheid behoorlijk laag ligt. We kiezen uiteindelijk voor een week in Drenthe en een week in Bad Bentheim, net over de grens bij Enschede.

Fietsen in Drenthe

Ons huisje in Drenthe ligt in het gehucht Boijl waar eigenlijk niets te beleven is. Er is zelfs geen bakker, supermarkt of café, er is enkel rust. Eigenlijk ligt Boijl in Friesland, maar daar komen we later pas achter. Het ligt vlakbij Nationaal Park het Drents-Friese Wold, waar je heel mooi kunt wandelen en fietsen. 

Helaas zit het weer niet echt mee. Iedere dag worden buien voorspeld en we plannen onze buitenactiviteiten vooral tussen de buien door. Vanwege het weer maken we veel wandelingen (het Aekingerzand was erg mooi) en doen we toeristische activiteiten zoals het bezoeken van Giethoorn, een hunebed en een vlindertuin. 

Hobbelen door het bos

We maken slechts één fietstocht, langs en door het Drents-Friese Wold. Vanuit Boijl fietsen we naar Zorgvlied, Appelscha en uiteindelijk via Doldersum weer terug naar Boijl. We fietsen een knooppuntenroute, omdat we geen GPS routes gemaakt hebben en dan eenvoudig over fietsvriendelijke wegen kunnen rijden. Wel zo prettig met een fietskar met baby. 

Rustig zijn de meeste wegen wel, maar voor een fietskar helaas niet altijd even geschikt. Doorgaande wegen hebben vaak geen asfalt, maar hobbelende klinkertjes en andere wegen blijken eigenlijk smalle paden door het bos te zijn waar de kar maar net door kan en tegenliggers eigenlijk niet kunnen passeren. De vele boomwortels en hobbelige paden maken dat we maar langzaam vooruit komen en dan begint het ook nog te regenen… 

Regen

We doen het zeil voor de fietskar zodat Amy Lynn droog zit en dan fietsen we weer door. Uiteindelijk wordt het weer droog, maar ondertussen zijn wij wel nat. In Appelscha komen we een restaurantje tegen waar we stoppen om een warme chocolademelk te drinken en een taartje te eten. Daar waren we allemaal wel aan toe. De rest van de route is mooi, met veel bos. Als we met z’n tweeën waren geweest, hadden we hier heerlijk kunnen fietsen. Met een karretje achter je fiets gaat het eigenlijk te langzaam, waardoor we langer onderweg zijn dan Amy Lynn leuk vindt. We waren van plan onderweg een aantal keer te stoppen om te picknicken, maar nu alles nat is, gaat dat niet. 

Uiteindelijk hebben we ruim 3 uur nodig voor een rondje van 36 kilometer… Het is een schitterend mooi gebied om door te fietsen als Amy Lynn wat groter is en zelf op een fietsje kan. Voor nu laten we het bij één rondje. Het hoogteprofiel van deze rit is wel heel bijzonder: een vrijwel rechte streep, dat zie je bij ons in Limburg zelden. 

Op de fiets rond Bad Bentheim

De tweede vakantieweek zitten we in Bad Bentheim. Het weer lijkt in niets op de eerste week. In plaats van koel weer met veel regen, is het nu droog en het wordt steeds warmer met een aantal dagen met temperaturen van 30 graden. Dat brengt nieuwe uitdagingen met zich mee.

Vol goede moed beginnen we aan een rondje door het Vechtetal. De route hebben we online gevonden en is opnieuw 36 kilometer. We moeten eerst dwars door het centrum van Bad Bentheim. We weten inmiddels dat hier een aantal steile straatjes met kasseien liggen en lopen dit stukje met de kar. De route leidt ons vervolgens door het Bentheimer Wald naar Schüttorf over een heel mooi bospad. We komen er echter opnieuw achter dat wij deze paden heel leuk vinden, maar voor Amy Lynn hobbelt het eigenlijk te veel (ondanks de vering van de fietskar). We moeten dus heel rustig fietsen. Even na Schüttorf stoppen we daarom bij een bankje voor een pauze. We hebben dan pas 10 kilometer gehad, maar onze kleine meid wil er wel even uit. We blijven niet te lang, want de plek is ongeschikt om het picknickkleed uit te leggen. 

De route gaat verder door het Samerrot waar opnieuw een bospad doorheen loopt. Zodra we dat achter ons gelaten hebben, volgen enkele mooie, rustige asfaltwegen waar we eindelijk wat tempo kunnen maken. In Ohne willen we een tweede keer stoppen en er is zowaar een speeltuintje in dit kleine dorp. Het blijkt een ideale stopplek. We halen het kleed en het speelgoed uit de fietskar en gaan even lekker zitten. Met nieuwe energie fietsen we daarna de laatste etappe van deze tocht. 

Al met al was dit voor ons een lekkere fietstocht, maar voor Amy Lynn duurt het eigenlijk te lang. We concluderen dat je rond Bad Bentheim heel goed met een fietskar op pad kan, vooral ten zuiden van het dorpje, maar dat we kortere afstanden moeten rijden en vaker moeten stoppen. We gaan het wel leren.

Tweede poging in Bad Bentheim

Twee dagen later proberen we het nog eens. We fietsen vanuit Bad Bentheim 5 kilometer in zuidelijke richting naar het Gildehauser Venn en daar stoppen we om uitgebreid te picknicken. We nemen de tijd en klimmen nog even naar het uitzichtpunt dat zich hier bevindt en van waaruit je goed over het water kunt kijken. Dan fietsen we verder naar het westen, naar Bardel, en vervolgens weer richting het noorden. 10 kilometer later komen we een zelf-service ijsboerderij tegen waar we heerlijk kunnen pauzeren en een ijsje kunnen eten. Er is een winkeltje waar je je eigen softijsje uit de automaat kunt halen, wat kunt drinken of eten en eieren kunt kopen. Betalen doe je gewoon door wat geld in een kas te doen, of zelf te pinnen. En dat allemaal in goed vertrouwen. Na deze stop kunnen we verder voor de laatste etappe, nog 9 kilometer via Gildehaus (met een flinke klim en wat kasseien) terug naar Bad Bentheim. Dit blijkt een veel betere aanpak te zijn. We hebben nu 24 kilometer gefietst en twee keer gestopt en Amy Lynn vindt het allemaal prima. 

Laatste fietstocht

Dat kunnen we dus nog een keer doen en we besluiten nog een derde keer te gaan fietsen. Het wordt een rondje van ruim 20 kilometer ten noorden van Bad Bentheim, waarbij we terug door Gildehaus komen en bij de Ostmuhle willen stoppen voor een biertje. 

We kennen de weg in Bad Bentheim inmiddels een beetje en we zorgen ervoor dat we het centrum en de kasseien in dit leuke stadje vermijden. We fietsen langs het vakantiepark en over rustige wegen met enige schaduw naar onze eerste stop op 7 kilometer. Hier staat een houten hutje waar je kunt picknicken. Het was ons al opgevallen dat er rond Bad Bentheim heel veel van dit soort picknickplaatsen zijn, al waren ze tot nu toe meestal bezet. Het zijn ook verrassend schone huisjes, heel geschikt voor een lunch met Amy Lynn. 

Dan gaan we verder. Het gaat voorspoedig, tot we verderop ineens een ambulance in het bos zien staan. Een vrouw is blijkbaar gevallen en heeft haar sleutelbeen gebroken. Onze hulp is gelukkig niet nodig en wij kunnen er met de fietskar net langs. Even later passeren we de grens met Nederland. Dat was toch niet de bedoeling? We komen bij een kaart van het knooppuntennetwerk en zien dat we verkeerd gereden zijn. Op zich niet zo’n probleem, het schopt alleen ons plan om korte etappes met Amy Lynn te fietsen in de war. 

Lutterzand

Er volgt een heel mooi stuk door het Lutterzand, waar een pad doorheen loopt dat ook voor de fietskar goed te doen is. Misschien is dit wel het mooiste stuk van de hele route, we zijn dus op een goed punt verkeerd gereden. Na het Lutterzand rijden we Duitsland alweer in en pakken we onze route weer op. Het is alleen nog een flink stuk fietsen naar Gildehaus en naarmate we dichter bij dit dorpje komen, wordt het heuvelachtiger en krijgen we steeds meer straatjes met kasseien. Ik ben inmiddels wel een beetje moe van alle kilometers met de kar en voor het laatste stukje naar de Ostmuhle hangen we de kar nog even achter de fiets van Pim. Bij de molen stoppen we voor een welverdiende Weizen en zitten we even lekker op het terras. Daarna fietsen we ook de laatste kilometers terug naar Bad Bentheim. Het werd uiteindelijk een rondje van 30 kilometer en een mooie afsluiting van onze week in Bad Bentheim. 

We zijn positief verrast over de mogelijkheden om met Amy Lynn rond Bad Bentheim te fietsen en ik denk dat we er nog wel eens terug gaan komen als ze wat groter is en misschien ook zelf een stukje kan fietsen.