Bikefitting bij de biomechanieker

Het is half december als Aron Kremer van de Biomechanieker mij benadert: is een bikefitting geen mooi onderwerp voor een blog? Op zich heel interessant, maar ik heb nog nooit een bikefitting gedaan. Ik heb vrijwel nooit last van pijntjes of blessures en als ik over bikefitting nadenk, dan herinner ik me ook direct een artikel uit het tijdschrift Fiets van heel wat jaren geleden. In dit artikel ging één persoon met steeds dezelfde fiets naar andere bikefitters en daar kwamen nogal wat uiteenlopende adviezen uit naar voren. De indruk die ik daaruit kreeg is dat je geluk moet hebben dat je de juiste persoon treft die echt weet waar hij/zij mee bezig is. Zie die persoon maar eens te vinden…

Ik kijk daarom eens rond op de website van de Biomechanieker en lees interessante artikelen over cranklengte, zadels, sturen en schoenen. Misschien is dit dus wel de juiste persoon. Ik maak een afspraak en half april is het zover, ik reis af naar Heenvliet. Alles wat mogelijk handig kan zijn neem ik mee. Uiteraard een fiets outfit, schoenen en helm, maar ook een reserve zadel, stuurpen, zadelpen en een paar oude fietsschoenen die toevallig naast de sporttas lagen. En natuurlijk mijn racefiets, de Sensa Giulia G3. Het is mijn nieuwe racefiets, al heb ik deze fiets inmiddels ook alweer ruim 3 jaar. Ik heb er al veel mooie tochten op gefietst, maar ik pak ook nog vaak de oude racefiets, omdat dat zo’n comfortabele fiets is.

Schoenen

In Heenvliet ontmoet ik Aron en we gaan gelijk aan de slag. Hij vertelt dat hij aan de foto’s op mijn blog al kon zien dat er wel een en ander te verbeteren valt. Ik ben heel benieuwd! Mijn fiets wordt op een rollerbank gezet en ik trek mijn fietskleding aan. Aron meet mijn lengte en nog wat andere maten en dan komen we gelijk bij het eerste probleem: mijn schoenen. Ze zitten lekker, maar de schoenplaatjes blijken niet ver genoeg naar achter te kunnen. De sleuven in de onderkant zitten te ver naar voren en dan trap je te veel met je tenen. Ik laat vallen dat ik mijn oude schoenen ook in de tas heb zitten, maar dat ze nogal versleten zijn en bovendien te groot (eigenlijk hadden ze allang in de prullenbak moeten liggen). Aron wil ze toch zien en is heel duidelijk: de oude schoenen zijn beter. Bij deze oude schoenen kunnen de plaatjes namelijk een stuk verder naar achteren, al was 3 mm extra nog beter geweest. We gaan dus verder met een paar versleten schoenen van zeker 15 jaar oud.

Zadel 

De volgende stap is het zadel. De juiste hoogte wordt bepaald, het zadel wordt verder naar voren geplaatst en uiteindelijk vervangen we zelfs het zadel. Er wordt een bredere variant van het zadel dat ik zelf al had op mijn fiets gezet en als hij me een filmpje laat zien van hoe ik fiets op het oude en nieuwe zadel, zie ik dat ik veel stiller zit op het nieuwe, bredere zadel. Weer een stap vooruit. 

Cranklengte

Een moeilijker punt is de lengte van de cranks. Mijn fiets heeft een vrij standaard Ultegra crankstel met een cranklengte van 172,5 mm en dat blijkt wat te groot voor mijn lengte. Helaas is een ander crankstel niet iets wat je tijdens een bikefit tevoorschijn tovert, dus gaan we verder met het crankstel wat nou eenmaal op mijn fiets zit. Aron laat me nog wel even op zijn eigen fiets rijden die wel korte cranks heeft om me het verschil te laten ervaren. En dat verschil is er zeker, het trapt veel soepeler en je benen maken veel ‘mooiere’ rondjes zonder haperingen. Hier ligt dus een mooie taak voor thuis: op zoek naar een crankstel met 165 mm cranks. We praten nog even verder over het belang van de lengte van de cranks enerzijds en de beperkte aandacht die dit krijgt bij de aanschaf van een nieuwe fiets: heb jij ooit ook maar nagedacht of de lengte van de cranks wel past bij jouw lengte? Om nog maar te zwijgen over de fietsenmaker die klakkeloos de standaard cranklengte van 172,5 mm aanbiedt aan zowel heren van 2 meter als dames die 3 koppen kleiner zijn. Het klinkt op z’n minst een beetje vreemd en we besluiten dat er nog te weinig kennis is over wat een grote impact cranklengte heeft op de totale fietsbeweging en -comfort. 

Stuur

Tijd om door te gaan met het stuur. Dat mijn stuur te breed is wist ik eigenlijk wel, ik heb alleen nooit de moeite genomen om hier iets mee te doen. Aron heeft nog een smaller stuur op voorraad en hij stelt voor om het direct te vervangen. Ik moet er even aan wennen dat er iemand anders aan mijn fiets sleutelt, normaal doe ik altijd alles zelf, maar het is ook wel fijn om gewoon toe te kijken hoe alles van het stuur gehaald wordt, er een nieuw stuur opgezet wordt en alles inclusief nieuw stuurlint weer teruggezet wordt. Dan nog een kortere stuurpen en dan zijn we klaar. Mijn fiets zit direct een stuk prettiger en gek genoeg zit ik voor mijn gevoel veel meer zoals op mijn oude racefiets, die ik altijd heel comfortabel gevonden heb. 

We gaan naar buiten om de fiets in de praktijk uit te proberen. Een paar straatjes door en we zijn op een dijkje langs het water. Ik zit heel lekker, maar wel een beetje onwennig op de fiets. Ik voel dat ik rechter zit, maar omdat ik altijd een beetje scheef gezeten heb, moet mijn lichaam nog wel wennen aan recht zitten.

Thuis aan de slag

Voor ik weer naar huis vertrek geeft Aron me nog wat oefeningen mee. Ik zit altijd een beetje krom en mijn hamstrings zijn te kort, dus daar is nog winst te behalen. Net als in de ergonomie van mijn werkplek: zitten op een kruk en het beeldscherm omhoog. Kortom, er is werk aan de winkel. En hiermee komt een heel prettige bikefit ten einde. Ik ben blij verrast dat er zoveel te verbeteren valt aan mijn fietshouding. Ik heb me wel altijd bezig gehouden met het onderhoud en de afstelling van mijn fiets, zodat de fiets bijvoorbeeld goed schakelt, maar dat er zoveel winst te behalen valt voor mijn eigen fietspositie is nieuw.

De volgende vraag is natuurlijk hoe de fiets bevalt bij echte fietstochten door de Limburgse heuvels. Gelukkig komt het mooie weer eraan, dus hopelijk gaan er vele mooie tochten volgen. Het eerste rondje naar Ulestraten, ten zuiden van Sittard, is in ieder geval positief. De fiets zit comfortabel en met de nieuwe afstelling is het veel makkelijker om mijn rug recht te houden in plaats van in elkaar te zakken. Ik ben heel benieuwd hoe deze houding bevalt bij langere tochten en of ik uiteindelijk ook harder kan fietsen in deze positie. Eén ritje is helaas niet voldoende om daar al iets over te zeggen, zeker omdat mijn conditie momenteel niet super is. De wintermaanden en de geboorte van onze dochter hebben ervoor gezorgd dat het aantal ritjes beperkt is gebleven. Hopelijk komt daar nu verandering in… wordt vervolgd!