Klimroute gebaseerd op de Amstel Gold Race
1 oktober 2018
Statistieken
Lengte: ± 116km/ 88km
Hoogtemeters: ± 1360/ 1160
Moeilijkheidsgraad: Moeilijk
Startlocatie Nuth
Startlocatie
- Lange variant: Tom Dumoulin bikepark, Lissabonlaan, Sittard. Er is voldoende parkeergelegenheid bij het bikepark.
- Korte variant: Kerkhof aan de Slagboomsweg te Nuth. Ook hier is doorgaans voldoende parkeergelegenheid.
Beschrijving
Een route die ons nabij het meest Zuidoostelijke puntje van Nederland brengt begint deze keer optioneel op een andere plek dan we gewend zijn met de routes van Train-mee. Wanneer we starten vanuit Nuth, is de route zo’n 88km lang. Beginnen we aan het Tom Dumoulin Bikepark in Sittard dan is de route 116km. In de lange route overwinnen we ongeveer 1300 hoogtemeters, de korte route is niet veel makkelijker aangezien de zwaarte in die 88km zit.
Starten in Nuth
In Nuth starten we aan het kerkhof aan de Slagboomweg. Grappig genoeg rijden we dit keer met een groepje en leren we dat er op een kerkhof altijd vers drinkwater voorhanden is. Om de bloemetjes water te geven natuurlijk! Vanaf de startplaats rijden we via Nierhoven en Swier heel gemakkelijk tot in Voerendaal. Daar begint de eerste klim, de koekoeksberg. Met een lange aanloop over het slechte asfalt begint het echte werk pas na de afslag naar rechts. Hier trekt de klim in het donkere bosje even aan tot een acht, negen procent. Daarna volgt een kleine afdaling alvorens we nog even uit het zadel moeten om tot de kruising met de Karstraat te komen. Dan is het leed geleden en rijden we uit tot de boerderij bij de viersprong.
Door het wijngoed Fromberg
We slaan rechtsaf en rijden door het wijngoed Fromberg. Hier heb je het mooiste uitzicht over de vallei van de Vrakelbergweg met aan de andere kant de top van de Eyserbosweg. Na de mooie afdaling komen we uit op de weg van Schin op Geul naar Wijlre. In Wittem steken we door naar Partij en daar doemt hij al op, de angst van Gulpen, de Gulperberg. Weliswaar vrij kort, maar de vierhonderd meter van deze helling worden alleen maar steiler. Sparen is het devies, want het venijn zit hem in de laatste honderd meter waar de teller ons achttien procent toont. Gelukkig duurt het niet lang en zijn we boven.
Van Gulpen naar Vaals
Over het plateau achter Gulpen rijden we relaxed door naar Heijenrath. Hier volgt de afdaling van de Schweiberg, echt genieten altijd op deze twee kilometer lange afdaling. Aangekomen in Mechelen rijden we over het hobbelige parcours via Kleeberg en Bommerig naar de voet van de volgende klim. Dat is de Camerig, een van de langste klimmen van Nederland. Eigenlijk is het een klim in twee delen. Het eerste stuk is het zwaarste met stijgingspercentages steeds rond acht a negen procent. Na het restaurant waar je een prachtig uitzicht hebt over de vallei van Epen, is het meer op en af. Hier is het vaak ook druk met motoren, maar het is een stuk waar je een lekker tempo kunt trappen!
Bovenop vervolgen we de toeristenweg in de richting van Vaals. De afdaling is lekker met een paar mooie bochten. Onderaan bij hotel Vaalsbroek gaan we nog even een stukje rechtdoor en honderd meter later slaan we linksaf. Zo rijden we mooi achterlangs door Holset naar Lemiers. Hier pakken we de Lemierserberg die behoorlijk lang en steil is. Hele stukken met tien procent en we worstelen ons in de zomerse warmte omhoog. Boven aangekomen zijn we de grens met Duitsland gepasseerd. Een piepklein stukje, dan steken we door, terug naar Bocholtz in Nederland.
De afschrikwekkende Eyserbosweg
De route volgt in de richting van Simpelveld waar we de klim naar de Oude Huls rechts laten liggen. In plaats daarvan nemen we de veel gemakkelijkere klim naar en door Bosschenhuizen. Bovenop kom je in Trintelen waar we besluiten om een extra lusje te doen om zodoende ook de Eyserbosweg nog mee te kunnen pakken. We dalen dus de Eyserweg af en slaan onderaan, bij cafe de Tantes tweemaal rechtsaf en klimmen weer naar boven. De Eyserbosweg is na de Cauberg misschien wel de bekendste klim van Zuid Limburg. Hier werd in vroeger jaren de Amstel Gold Race nog wel eens beslecht. Michael Boogerd vertelde dat het ofwel vol aangaan is vanaf beneden, maar in elk geval vanaf de flinke boom aan de rechterkant in de bocht. Voor veel toerfietsers gaat daar letterlijk en figuurlijk het licht uit. We fietsen het donkere bos in en de weg helt met dubbele cijfers. Even volhouden nog, langs de grote mast die je van veraf kunt zien staan en dan is het uitbollen naar de splitsing bovenop.
Vanaf hier is het een poosje eenvoudig en vlak fietsen. Via Eyserheide en Elkenrade dalen we terug naar Wijlre. Langs de vlakke doorgaande weg gaat het vlotjes naar Schin op Geul en Valkenburg. Daar wacht echter de Cauberg, de laatste zware klim van de dag. Bovenop rijden we door naar Vilt en via de afdaling van de Brakkeberg (ook leuk om naar boven te fietsen maar deze bewaren we voor een volgende keer) komen we in Houthem.
De laatste loodjes
Langs het kasteel St. Gerlach gaat het richting en onder het snelweg viaduct door, terug naar de startplaats. Hier bevindt zich nog een kleine kuitenbijter, de Kleverberg die ons naar Groot Haasdal brengt. Via provinciale grotere wegen rijden we gemakkelijk terug naar Nuth. Aan het einde van de tocht wordt er heerlijk afgesloten bij de dit jaar heropende Pletsmolen. Hier kunnen fietsers heerlijk nagenieten van een mooie tocht door de Limburgse heuvels.
Voor de lange route zijn we hier echter nog niet klaar. Deze route gaat via Spaubeek en Geleen terug naar het Tom Dumoulin Bikepark in Sittard.
Relive ‘Klimroute gebaseerd op Amstel Gold Race’
Dit bericht werd geplaatst in de categorie Routes door Pim Hooghiemstra.
Reacties
Plaats een reactie