De San Bernardino pas
30 augustus 2015
Op onze vakanties naar de Franse Alpen zijn we al meerdere keren door Zwitserland gereden en steeds denken we: wat een mooi land. We zijn er alleen nog nooit gestopt om zelf een rondje te fietsen en daar hebben we dit jaar verandering in gebracht. We zijn twee dagen in Thusis (oosten van Zwitserland) geweest en hebben een mooie tocht naar de San Bernardino pas gefietst.
Thusis is gemakkelijk per auto te bereiken. De camping waar we verbleven werd daardoor voornamelijk bevolkt door mensen die op doorreis waren. Vanuit Thusis is het zo’n 45 kilometer fietsen naar de San Bernardino pas, waarbij je eigenlijk pas de laatste 8 kilometer het idee hebt dat je echt een berg aan het beklimmen bent. Langs deze route loopt ook een snelweg, waardoor je geen last het van het doorgaande verkeer. Toch blijkt ook de paralel lopende b-weg druk bezocht te worden door gemotoriseerd verkeer.
Viamala Schlucht
Zodra je Thusis in zuidelijke richting verlaat, kom je in de Viamala schlucht terecht. Deze kloof schijnt schitterend te zijn om doorheen te wandelen, maar ook per racefiets kan je genieten van de omgeving. Het stijgt gelijk even flink met zo’n 7% gemiddeld, terwijl je nog nauwelijks de kans hebt gehad om op te warmen, maar het uitzicht maakt veel goed. Enig nadeel zijn de tunnels, die niet allemaal even goed verlicht zijn.
Enkele kilometers verderop komen we nog zo’n kloof tegen: de Rothaschlucht. Ook deze is schitterend, maar hier moet via enkele haarspeldbochten ook goed geklommen worden.
Vals plat
Hoewel de weg van Thusis naar San Bernardino continue stijgt, is het lang niet overal zwaar. Er zit zelfs een stuk van ruim 10 kilometer vals plat in, waarbij je langs dorpen als Splugen, Nufenen en Hinterrhein met typisch Zwitserse huisjes fietst. Niet veel later kom je dan bij de San Bernardino tunnel en pas. De tunnel is voor fietsers verboden, maar de pas is erg leuk om per fiets te beklimmen. Als je aan komt rijden zie je de haarspeldbochten al liggen tegen de steile bergwand. Toch doet de aanblik zwaarder vermoeden dan het daadwerkelijk is. De klim is vrij regelmatig en er moeten zo’n 450 hoogtemeters in 8 kilometer afgelegd worden: ruim 5% gemiddeld dus.
De San Bernardino pas
De eerste helft van de klim bestaat vrijwel alleen uit scherpe haardspeldbochten. Zo ga je snel de hoogte in terwijl je een goed uitzicht op de vallei hebt. Dat vind ik toch altijd erg leuk aan het fietsen in de bergen. Je fietst voornamelijk in de schaduw, waardoor deze klim ook bij hoge temperaturen goed te doen is. Daarna wordt het toch wat zwaarder. We komen in een open vlakte terecht en het waait heel hard. Zo wordt het toch nog vermoeiender dan verwacht. Al snel wordt een betonnen bouwwerk zichtbaar. Zou daar de pas zijn? Het blijkt nog ruim anderhalve kilometer verder en daar is het een drukte van belang. De San Bernardino pas blijkt erg populair bij motorrijders die, net als wij, met het bordje op de foto willen. We pauzeren en eten een broodje terwijl we goed om ons heen kijken. Er is hier zelfs een meer met een klein eilandje. Toch bizar als je je bedenkt dat in die enorme berg waar je nu bovenop staat gewoon een tunnel is uitgehakt. Na deze welverdiende pauze stappen we weer op de fiets en rijden dezelfde weg terug naar de camping.
Gerelateerde artikelen
Dit bericht werd geplaatst in de categorie racefiets door Leonie Derendorp.
Reacties
Plaats een reactie