Zeeuwse wind

Jaarlijks gaan we voor ons werk in september of oktober een paar dagen naar Zeeland. Meestal is het weer dan niet meer zo goed, vorig jaar was er zelfs een echte herfststorm. Dit jaar hadden we meer geluk. Aansluitend aan ons werkoverleg was een weekend met mooi, rustig nazomerweer voorspeld. Voor ons een goede mogelijkheid om de racefietsen mee te nemen en het Zeeuwse land te verkennen. 

Online hadden we een aantal mooie racefiets routes gevonden. De Zeeuwse Wind Route begint vlakbij ons huisje in Kamperland en stond op de planning voor de zaterdag. Ruim 130 kilometer fietsen door het open landschap, dat is wel even wat anders de heuvels en bergen waar we normaal fietsen. 

Neeltje Jans

De route begint vrijwel direct met de Oosterscheldekering. We hebben de wind licht in de rug, dus dat gaat soepel. Het is nog wel fris en een beetje mistig. Veel uitzicht hebben we daardoor niet, alles doet een beetje grijs en grauw aan. Al snel bereiken we Neeltje Jans, waar het rustig is, en fietsen we verder over de Oosterscheldekering naar Schouwen-Duiveland. 

De volgende etappe brengt ons naar Zierikzee. We fietsen over een rustig fietspad langs het water in oostelijke richting. Onderweg zien we niet veel meer dan water, dijkjes en weiden. Hoewel het landschap mooi is, is het ook een stuk eentoniger dan het Limburgse landschap dat we gewend zijn. Zierikzee is dan ook een welkome afwisseling. Een gezellig stadje met leuke huisjes en een haventje. Dat is een mooie plek voor een korte pauze. 

Zeelandbrug

Dan fietsen we verder en we komen al snel bij de Zeelandbrug. We maken ons wel een beetje zorgen, want we hebben de wind hier tegen (ook al waait het niet heel hard), terwijl er geen enkele beschutting is. Achter elkaar fietsen dan maar en rustig doorfietsen. Uiteindelijk blijkt het allemaal wel mee te vallen, maar dat is vaker als je ergens tegenop ziet. We zijn weer op Noord-Beveland en fietsen direct verder zuidelijk naar Zuid-Beveland. 

Er volgt een lang stuk waarin de kilometers zich aaneen rijgen. Veel natuur, open weiden en natuurlijk van tijd tot tijd water. Pas als we bij Vlissingen in de buurt komen verandert het landschap. Er verschijnen metalen stellages die bij de haven horen en meer industrie. Ondertussen begint het op te klaren. In het zonnetje fietsen we over een heel mooi paadje langs het water en we krijgen spontaan een vakantiegevoel. 

Zee

De volgende etappe brengt ons naar Westkapelle, de meest westelijke punt van de route. We gaan ervan uit dat dit het laatste pittige stuk is waar we de wind nog tegen hebben en hopen dat we daar wat te eten kunnen krijgen. En dat lukt, het is er heel toeristisch en we eten een bakje heerlijke kibbeling. Dat hebben we wel verdiend na ruim 100 kilometer fietsen. Op de Zeedijk genieten we nog even van het uitzicht, je kunt hier zo de eindeloze zee over kijken. 

Daarna rest ons nog één etappe: nog 30 kilometer Zeeuwse weiden om terug te komen bij ons huisje in Kamperland. Helaas met iets minder meewind dan we gehoopt hadden, zodat we uiteindelijk tevreden, maar ook moe bij het huisje aankomen. 

Dag 2

Voor de tweede dag hebben we zelf een rondje gemaakt, wat korter dan de eerste dag, want na de fietstocht moeten we nog terug naar Limburg rijden. Het is wel even spannend of de gekozen paden wel verhard zijn, we zullen zien. We beginnen met het stuk langs het Veerse meer. Hier zijn we gisteren langs teruggekomen, maar nu fietsen we in tegengestelde richting en op een pad dat parallel loopt aan het fietspad de dag ervoor. We fietsen nu op de dijk, waardoor we een mooi uitzicht hebben op de zee.

De route gaat verder via Vrouwenpolder, Oostkapelle en Aagtekerke richting Zoutelande. We hebben nu wat meer dorpjes. Normaal proberen we die zoveel mogelijk te vermijden, maar in het uitgestrekte Zeeuwse landschap zijn ze een welkome afwisseling. In Zoutelande houden we pauze. Het blijkt een levendig dorpje te zijn met veel restaurantjes en winkeltjes. 

Veerse Meer

Na Zoutelande volgt een stuk met bos, bij Valkenisse. Dat hadden we nog niet gehad, maar is een leuke afwisseling. We fietsen verder in noordoostelijke richting naar Veere. Op de dijk aan de rand van het Veerse meer pauzeren we opnieuw. We overleggen over het vervolg van de route. Eigenlijk volgt er nog een lusje over Noord-Beveland, maar we merken ook dat we het wel een beetje gezien hebben. Zeeland is mooi, maar ook veel van hetzelfde. En omdat we ook nog ruim 2 uur naar huis moeten rijden, vinden we het mooi geweest. We snijden wat af aan het eind van de route en fietsen terug naar Kamperland. Zo komen we op 70 kilometer uit, een mooie afstand voor een mooi rondje Zeeland. 

Al met al hebben we twee heerlijke tochten gefietst. Het was een prettige kennismaking met het Zeeuwse land en zeker voor herhaling vatbaar. Volgende keer kunnen we wellicht de winterfietsen meenemen om de onverharde paadjes door de duinen te verkennen.