Verdwaald in Verviers
17 juli 2016
De afgelopen weken hebben we veel gefietst in het gebied ten zuiden van Sittard. Het is hier erg mooi, maar we zijn inmiddels wel een beetje uitgekeken op de heuvels die hier liggen. Daarom hebben we besloten de auto te pakken om naar Nijswiller te rijden en vanuit daar een tocht te fietsen.
Het belooft een warme dag te worden, dus we gaan vroeg weg. Het is nog rustig op de weg en we zijn zo in Nijswiller. Een parkeerplek zien we hier niet zo snel en omdat het dorp nog kleiner is dan we verwacht hadden, zijn we er zo doorheen. We rijden door naar Wahlwiller waar we meer geluk hebben. We halen de fietsen van de auto en gaan op pad.
Een groot verschil met fietsen vanuit Sittard is dat je hier direct in de heuvels zit. Geen tijd om rustig op te warmen, maar gelijk klimmen. We fietsen via Mechelen naar Epen door de golvende heuvels, waar de stijgingspercentages gelukkig nog meevallen. Het is hier prachtig en we hebben gelijk het gevoel op vakantie te zijn.
Klimmen
In Epen slaan we af van de doorgaande weg en beginnen we met de eerste klim van de dag. De Kuttingerberg brengt ons naar Sippenaken net over de grens in België. Vlak voor we de top bereiken hebben we nog uitzicht op Chateau de Beusdeal. Dit kasteel past perfect in het landschap. Als onze route in westelijke richting had gelopen, hadden we er dicht langs kunnen fietsen. Wij fietsen echter naar het zuiden, richting Hombourg.
De route die we uitgezet hebben is 130 kilometer lang. We zullen een behoorlijke tijd onderweg zijn en proberen de vaart erin te houden. Er volgen nu twee lange beklimmingen die grotendeels vals plat zijn. Zij leiden ons in een kleine 10 kilometer via Hombourg naar Henri-Chapelle waar we uitzicht hebben op het drielandenpunt.
Omleiding
We fietsen verder richting het zuiden en als we de snelweg E40 gepasseerd hebben, draaien we af richting het westen. Het gaat voorspoedig, het daalt licht en het landschap is schitterend. We genieten van de tocht en het mooie weer draagt daar ook aan bij. Het plan is om via Bilstain naar Dolhain te fietsen, maar dat gaat helaas niet door. De afslag die we willen nemen is drastisch afgezet en er zit niets anders op dan rechtdoor te fietsen.
De doorgaande weg loopt richting Andrimont en we weten dat dit dorp tegen Verviers aanligt. Verviers is een vrij grote stad en we komen hier liever niet met de fiets. Helaas staan er in België niet zo veel verkeersborden als in Nederland en voor we het weten staan we na een flinke afdaling dan toch in Verviers.
Eenrichtingsverkeer
Hier uitkomen blijkt lastig. Bijna alle straatjes zijn eenrichtingsverkeer en ze gaan ofwel steil omhoog of steil omlaag. We dwalen wat rond door de buitenwijken van Verviers en na diverse keren naar boven en naar beneden gefietst te zijn, lukt het dan toch om Verviers aan de juiste kant te verlaten. Een omweg van zo’n 15 kilometer, maar we kunnen onze route vervolgen naar Limbourg.
We fietsen over de N61 en hadden verwacht dat dit een drukke weg zou zijn, maar in praktijk blijkt dit mee te vallen. Bovendien is het hier redelijk vlak, dus dat schiet lekker op. In Limbourg is het gedaan met de vlakke wegen. De weg langs het dorp is slechts 600 meter lang en wordt de Muur van Limbourg genoemd. Een toepasselijke naam, want het is er echt steil. We moeten even wachten voor een stoplicht wegens werkzaamheden en dan is tijd om naar boven te ploeteren.
Stuwmeer la Gileppe
Eén van de doelen van deze fietstocht is het stuwmeer van Gileppe. We slaan af van de Route de la Gileppe en fietsen het bos in. We moeten een hek door, maar voetgangersdoorgang staat open dus we fietsen door. Via enkele haarspeldbochten met flinke stijging fietsen we omhoog tot we de stuwdam bereiken. We hebben de hele dag nog weinig andere mensen gezien, maar hier is zowaar een beetje druk. Je kunt er zelfs een huifkartocht maken.
We pauzeren even om een broodje te eten en het bouwwerk te bekijken en vervolgen dan onze tocht. Die gaat verder met opnieuw een klim door de bossen rondom het stuwmeer. De benen beginnen langzamerhand moe te worden en de verwachting is dat er nog heel wat geklommen moet worden.
Baraque Michel
Eerst moeten we ruim 4 kilometer over de drukke N672. Dit is een alternatieve zijde van de Baraque Michel, maar niet echt leuk om te fietsen. Er is veel verkeer, terwijl het stijgt met 2 a 3%. De weg is kaarsrecht en saai. Er lijkt geen eind aan te komen. Dan zie je in de verte dat er een autoweg gekruist wordt, maar het duurt langer dan je verwacht om er te komen.
We overleggen even over de route. We hebben een behoorlijk stuk omgefietst in Verviers en besluiten af te snijden. We dalen de Baraque Michel af via een snelle afdaling en voor we het weten staan we in Eupen. Als we stoppen om de rest van de route te bepalen, blijken we voor een snackbar te staan. Een patatje gaat er best in, het is inmiddels lunchtijd, dus we pauzeren voor echte Vlaamse frieten met zure mayonaise in Duitstalig België. Dat smaakt uitstekend en geeft ons energie voor de rest van de tocht.
Terug naar Nederland
Het is nog even dwalen om uiteindelijk de juiste weg richting Nederland te vinden, maar dan fietsen we via Raeren, Eynatten, Kelmis en Moresnet naar Gemmenich. Hier zijn we weer op bekend terrein. De benen zijn inmiddels toe aan rust, maar we moeten nog even de pas naar de Wolfhaag, met zijn top op de grens van Nederland en België, over. Dit is de laatste ‘echte’ klim van de dag. Natuurlijk is het niet vlak in dit deel van Limburg, dus voor we de auto bereiken volgen er nog wat korte klimmetjes.
Eenmaal terug bij de auto kijken we met een goed gevoel terug op de tocht. Onze route is wat anders gelopen dan we gepland hadden, maar liep veelal over mooie rustige wegen. Een ideale besteding van de zondagmiddag.
GPS track
Wil je zelf dit rondje naar Verviers en het stuwmeer van La Gileppe fietsen? Download dan hier de GPS track.
Gerelateerde artikelen
Dit bericht werd geplaatst in de categorie racefiets door Leonie Derendorp.
Reacties
Plaats een reactie