De Doodeman
25 juni 2016
Het is weekend en het weerbericht voorspelt kans op buien, regen, maar toch ook veel zonneschijn. Tijd voor een mooie fietstocht door de Limburgse heuvels. We fietsen hier vaak en een tijdje geleden hebben we er een project van gemaakt om zoveel mogelijk Limburgse heuvels te fietsen en in te tekenen op de kaart. Nu zijn er veel heuvels die we meer dan eens beklommen hebben, maar die nog niet op dit kaartje terecht zijn gekomen. En eigenlijk houdt dit ook in dat het al een tijdje geleden is dat we deze heuvels gefietst hebben. We zijn tenslotte al even bezig met dit project. De Doodeman bij Schin op Geul is één van deze heuvels, een hele zware.
Stammenhof
We beginnen onze fietstocht zoals gewoonlijk in Sittard en ons eerste doel is Valkenburg. We hebben een vaste route om hier te komen, maar we vinden dat toch wel wat saai. Daarnaast zijn en tussen Sittard en Valkenburg nog diverse klimmetjes die op ons lijstje staan, zo ook het Duistergatske. Dit is een mooie, rustige klim die door de natuur rond Sittard loopt. We komen vlakbij het dorp Sweikhuizen uit en dalen vervolgens de steile, smalle Stammenhof af. Tot onze verbazing komen we hier een auto tegen die hier naar boven probeert te rijden. Hij moet wel verdwaald zijn?
Wij fietsen ondertussen verder richting het zuiden langs de zandgroeve van Nagelbeek. Opnieuw een plek waar we nog zelden geweest zijn. Zodra we de huizen van Schinnen achter ons gelaten hebben, wordt het rustig en modderig. We fietsen over een geasfalteerde bosweg maar door het slechte weer van de afgelopen dagen ligt hier veel zooi op de weg. Gelukkig hebben we de racefietsen thuisgelaten en zijn we op de hybride fietsen, die zijn veel beter geschikt voor dit type weer en wegdek.
Omweg?
Dan bereiken we Valkenburg en pauzeren we even voor een boterham. We hebben het gevoel dat we veel verder gefietst hebben dan onze normale route naar Valkenburg. Een blik op de Strava app leert ons echter dat het ongeveer even ver was. Toch had deze route meer variatie en bovendien zijn we nu gelijk aan de goede kant van Valkenburg.
De volgende helling op het programma is namelijk de Sibbergrubbe. De Sibbergrubbe begint in een buitenwijkje van Valkenburg en loopt verrassend genoeg naar het dorp Sibbe. Het is vooral een hele mooie klim. Niet te steil en redelijk rustig door de bossen. Het enige nadeel van deze helling is dat hij wat verder doorloopt dan je zou verwachten. Zodra je de huizen van Sibbe ziet, lijkt het alsof je boven bent, maar het stijgt nog behoorlijk lang door in het dorp.
Regen
Vanuit Sibbe fietsen we over het plateau naar Scheulder en Ingber. Hier dalen we af. Inmiddels begint het te regenen. De buienradar geeft aan dat het voorlopig niet droog wordt, dus we trekken een regenjasje aan. We vervolgen onze tocht richting Stokhem voor het doel van deze tocht: de Doodeman.
In Stokhem slaan we linksaf en gelijk begint de klim. De weg voor ons loopt steil omhoog, dus dat wordt terugschakelen. Helaas denkt mijn fiets daar anders over en blijft de ketting haperen. Ik moet stoppen om dit op te lossen, maar kan dan mijn tocht naar boven vervolgen. De Doodeman is inderdaad zo zwaar als in mijn herinnering: een steeds steiler wordende berg, dan even een iets vlakker stukje waar je een beetje kunt bijkomen en dan opnieuw een tweede stuk waar het veel steiler is dan je zou wensen. Dan is het toch echt gedaan met de Doodeman en is het freewheelen naar de boerderij op de top.
Na een korte pauze beginnen we aan de terugreis. Die begint met een afdaling van de Keutenberg. Altijd leuk om zelf naar beneden te fietsen, terwijl andere fietsers slingerend en zwoegend naar boven proberen te fietsen. Bij Ransdaal pakken we zelf nog een stevig klimmetje mee, maar dan fietsen we rustig naar huis. Het is meegevallen met de regen, maar zodra we thuis zijn, begint het hard te regenen. Goede timing dus!
Gerelateerde artikelen
Dit bericht werd geplaatst in de categorie racefiets door Leonie Derendorp.
Reacties
Plaats een reactie