Hel van de Heuvelrug
4 augustus 2019
We wonen alweer ruim 7 jaar in Limburg, maar toen we nog in Zeist woonden, fietsten we regelmatig over de Utrechtse Heuvelrug. Het is een heel mooi gebied met veel bos en een heleboel kleine klimmetjes. Regelmatig deden we mee aan de toertochten van de Driebergse Tourclub DTC. De Hel van de Heuvelrug was toen dé tocht waarvan ik graag eens de lange afstand wilde fietsen, maar die gewoon te lang en te zwaar was. 180 kilometer en een heleboel klimmetjes, dat was teveel van het goede.
Tegenwoordig fietsen we vaker lange tochten en nu we de Limburgse heuvels gewend zijn, worden we niet bang meer van de klimmetjes op de heuvelrug. Zondag 4 augustus werd de Hel van de Heuvelrug weer georganiseerd en zijn we ‘s ochtends vroeg naar Driebergen afgereisd. Om half zes stapten we in de auto, rond 7 uur kwamen we aan nog voordat de parkeerwachters het parkeren in goede banen leidden en een klein half uurtje later fietsten we weg.
Trip down memory lane
Het begin van de route liep richting onze oude huis, dat stuk hebben we vaak gefietst. Zo leuk om hier 7 jaar later terug te zijn en te zien dat er eigenlijk nauwelijks iets veranderd is. We fietsen langs de pyramide van Austerlitz en komen bij de eerste helling van de route: de Maarnse Berg. Deze helling maakte deel uit van één van de vaste rondjes die ik vaak reed, maar dan in tegengestelde richting.
De route loopt verder richting het oosten waarbij we een aantal keer zigzag de heuvelrug oversteken. De klimmetjes zijn steeds enkele honderden meters lang en stijgen rond de 3 a 4%. De eerste wat langere klim die we tegenkomen is de Amerongse Berg, ook een oude bekende. In bijna 1,5 kilometer stijgen we 50 hoogtemeters om daarna aan de andere kant weer naar beneden te fietsen. Via Elst rijden we vervolgens over veelal vlakke wegen naar de eerste bevoorrading op 53 kilometer.
Verder naar het oosten
Bij een café vullen we de bidons bij en trekken we de arm- en beenstukken uit. Toen we vanochtend vroeg weggingen was het nog koud en vochtig, maar inmiddels is de zon gaan schijnen en is het zelfs een beetje warm geworden. Dan is een korte broek toch prettiger.
We fietsen de Grebbeberg op vanaf de eenvoudige kant en rijden aan de zuidkant langs Wageningen over een rustige dijk. Het gaat allemaal voorspoedig, maar langzamerhand komen we in gebied waar we niet zo bekend zijn: Renkum, Heelsum, Oosterbeek en tenslotte Arnhem.
Draaien en keren in Arnhem
In Arnhem kwamen we zelden, zover fietsten we niet naar het oosten. We volgen netjes de bordjes, maar hebben het gevoel dat we alleen maar aan het draaien en keren zijn. Alles om maar zoveel mogelijk hoogtemeters mee te pakken. Steeds weer een kort klimmetje, bocht door, een korte afdaling en weer omhoog. Onze teller laat zien dat we al zo’n 900 hoogtemeters hebben, terwijl we de organisatie op de website aangaf dat er 991 hoogtemeters in totaal zouden zijn… Dat zal nog zwaar worden!
Heel erg is dat niet, want het is een hele mooie tocht en uiteindelijk laten we Arnhem ook weer achter ons. We zijn dan officieel op de terugweg en komen in de buurt van de tweede bevoorrading op 119 kilometer. Het is een heel welkome stop, want met het warme weer zijn we inmiddels bijna door het water heen.
Terug naar Driebergen
We hebben nu twee derde van de tocht gehad en zijn terug in bekend gebied. Natuurlijk wachten er nog wat heuvels, zoals de steilere kant van de Grebbeberg, de Amerongse berg vanaf de andere zijde en een steil klimmetje in Leersum, maar het meeste klimwerk zit erop. Er is zelfs nog een bevoorrading op 18 kilometer van de finish! Hier stoppen we een laatste keer. We kunnen hier de bidons met sportdrank vullen, maar de grote hoeveelheid wespen doet ons besluiten om toch maar water te drinken op het laatste stukje.
We moeten nog één keer de heuvelrug over en fietsen daarna over vlakke wegen terug naar de finish in Driebergen. Inmiddels zijn we moe van de vele uren op de fiets, maar het was erg leuk om weer terug te zijn in het gebied waar we zoveel gefietst hebben. En eindelijk… het is gelukt om de volledige afstand van de Hel van de Heuvelrug te fietsen!
Gerelateerde artikelen
Dit bericht werd geplaatst in de categorie racefiets door Leonie Derendorp.
Reacties
Plaats een reactie