Ronde van Vlaanderen
4 april 2015
Een paar maanden geleden hebben we besloten dat we de Ronde van Vlaanderen wilden fietsen. We waren toen ongetwijfeld in de veronderstelling dat het begin april heerlijk weer zou zijn en dat we goed voorbereid deze fantastische tocht zouden kunnen fietsen. Inschrijven en een hotel boeken, zo gezegd, zo gedaan.
Vrijdag 3 april was het dan zover. We zouden vast naar Vlaanderen rijden zodat we ons inschrijfpakket alvast op konden halen. Het is een kleine 200 kilometer rijden, maar we bleken er 4 uur voor nodig te hebben. De Belgen wilden massaal van het Paasweekend genieten en het verkeer rond Brussel stond helemaal vast. Uiteindelijk hebben we toch ons hotel kunnen bereiken, de startpapieren opgehaald en een heerlijk pastamaaltijd in het centrum van Oudenaarde gegeten.
Zaterdag gaat de wekker om 6 uur en na een snel ontbijt rijden we naar de start. We beginnen enthousiast aan onze Ronde van Vlaanderen, maar nog voor we goed en wel begonnen zijn, begint het al te regenen. We laten ons niet tegenhouden door wat regen en fietsen vrolijk verder. Al snel komen we de eerste hellingen en kasseistroken tegen. De heuvels zijn we wel gewend van het Limburgse land, maar echte kasseien hebben wij niet. Dat is toch wel even wennen en met een flink tempo over deze steentje fietsen (zoals op tv vaak gezegd wordt) blijkt nog niet zo heel eenvoudig…
Wij fietsen de midden-afstand van de Ronde van Vlaanderen en na 20 kilometer kom je dan de Molenberg tegen. Dit is de eerste heuvel met kasseien en deze blijken behoorlijk glad te zijn. Modder en zand maakt het fietsen op deze steile helling natuurlijk niet eenvoudiger, maar toch is bovenkomen geen probleem. Niet lang na deze helling is de eerste eetpauze.
De zoete snacks smaken ons prima en na deze pauze vervolgen we onze ronde met enkele bekende beklimmingen zoals de Berendries en de Valkenberg. De eerste echt zware helling volgt echter pas na de tweede eetpauze: de Koppenberg. Helaas blijkt deze steile kasseien-helling iets te zwaar, te glad of gewoon te smal voor alle fietsers. Op het moment dat wij bij de helling aankomen wordt deze bevolkt door een grote massa mensen die met de fiets aan de hand naar boven probeert te wandelen. Een enkeling probeert nog tussen de mensen door te manoeuvreren, al blijkt dat niet zo eenvoudig. Door de gladde steentjes glijden fietsers onderuit en dat komt de doorstroming natuurlijk niet ten goede.
Na dit wandelavontuur gaan we vol goede moet weer per fiets verder. De Steenbeekdries en de Taaienberg volgen en het weer wordt gelukkig iets beter. De regen verdwijnt langzaam en maakt plaats voor wind. De tocht verloopt voorspoedig tot we na de beklimming van de Kanarieberg ineens een lekke achterband krijgen. Geen pretje natuurlijk om met koude vingers een vieze, natte band te vervangen, maar na dit oponthoud kunnen we onze ronde van Vlaanderen weer vervolgen.
Bij 100 kilometer is de laatste eetpauze. Nog snel wat snacks naar binnen werken ter voorbereiding op de laatste twee hellingen. Alleen de Oude Kwaremont en de Paterberg staan nog op het programma. Deze twee hellingen blijken net zo druk bevolkt als de Koppenberg eerder vandaag, dus ook hier wordt massaal gewandeld. Na deze twee hellingen leidt de route ons vrij direct naar de finish in Oudenaarde en komt de Ronde van Vlaanderen na 130 kilometer tot een einde. De drukte op de bekende heuvels was wel enigszins teleurstellend, maar verder was het een fantastische tocht. We eten nog een hamburger bij de finish terwijl de zon eindelijk begint te schijnen en gaan dan tevreden naar huis.
Gerelateerde artikelen
Dit bericht werd geplaatst in de categorie racefiets door Leonie Derendorp.
Reacties
Plaats een reactie