Rondje over het Île d’Oléron
23 augustus 2020
We vieren dit jaar vakantie in de Pyreneeën en omdat we het te ver vinden om in één keer te rijden, hebben we twee tussenstops gepland. De eerste stop was in Baule, vlak onder Parijs, en de tweede op het Île d’Oléron. Voor we met onze vakantieplannen begonnen, had ik nog nooit gehoord van het eiland. Later zou blijken dat de Tour de France het eiland aan zou doen voor een etappe en dat Fort Boyard vlak voor de kust van het eiland ligt. Wij werden nieuwsgierig naar het Île d’Oléron nadat we Google maps bestudeerd hadden: het eiland lijkt met name aan de oostkant vol te liggen met rechthoekige strookjes water. Hoe zou dat er in werkelijkheid uit zien? Ook leek het ons leuk om de oceaan te zien voordat we de bergen in zouden trekken.
Het Île d’Oléron bereiken was nog best een uitdaging. Tot Bordeaux rijden we voornamelijk over snelwegen en loopt alles voorspoedig. Als we dichterbij het eiland komen, gaan we verder over N-wegen en wordt het drukker. Er staat zelfs een soort file op de enige brug waarover je het eiland kunt bereiken. Gelukkig ligt onze bnb aan het begin van het eiland en kunnen we de drukte snel achter ons laten.
Rondje om het eiland
Er staat een rondje van 70 kilometer op het programma. Vanaf onze bnb in het zuiden van het Île d’Oléron fietsen we langs de westkust naar de punt in het noorden. Daarna fietsen we langs de oostkant terug. De route begint veelbelovend. Het landschap en de begroeiing lijken echter niet helemaal op wat we van Frankrijk verwachten, eerder op wat we kennen van landen aan de Middellandse zee zoals Griekenland. We rijden over een rustig fietspad met hier en daar wat grind, omgeven door bomen.
Even later moeten we een beetje improviseren. De route loopt over een onverhard pad en we zoeken een alternatief. Het komt goed en we fietsen over rustige wegen verder naar het noorden van het eiland. Steeds rijden we langs de zee, maar we zien het water nauwelijks. Er liggen nog duinen tussen de weg en het water die ervoor zorgen dat we slechts af en toe wat zee te zien krijgen.
We zien wel hoe toeristisch het Île d’Oléron is. Er zijn veel kleine dorpjes met een overvloed aan campings, cafés en restaurants. Aan fietsers is ook gedacht en over het hele eiland lijkt een soort fietspad te lopen. Voor wielrenners is het minder geschikt, want er zijn nogal wat obstakels. Wij fietsen daarom gewoon op de weg.
Oceaan
Het laatste stuk naar de vuurtoren op de noordpunt krijgen we nog even de wind tegen. Dan komt de zwart-witte vuurtoren in beeld. Nog even volhouden en dan is het tijd voor een uitgebreide pauze en… de oceaan!
Ook hier zijn veel winkeltjes en tentjes waar je wat te eten of drinken kan halen. Het is er een drukte van belang en er geldt een mondkapjesplicht. We lopen tussen de drukte bij de winkels door en gaan op een bankje aan de oceaan zitten. Het is prachtig en oneindig, een hele mooie plek om onze proviand op te eten.
Moeras
Dan is het tijd voor de terugweg. Over iets drukkere wegen fietsen we langs de oostkust terug naar onze bnb. We komen nu door het mossel/oester gedeelte, het deel van het eiland dat er op de kaart zo bijzonder uitzag. Het blijken kilometerslange, moerasachtige weides met water te zijn. Hier en daar is een hutje waar je direct de dagvangst kan kopen of eten. Uiteindelijk komen we weer midden op het eiland uit en moeten we nog een klein stukje tot de bnb. Het was een bijzondere ervaring om een rondje over het Île d’Oléron te fietsen en een goede besteding van een reisdag. En dan is het nu tijd voor de Pyreneeën!
Gerelateerde artikelen
Dit bericht werd geplaatst in de categorie racefiets door Leonie Derendorp.
Reacties
Plaats een reactie