Waalse Pijl 2014
31 mei 2014
We waren al in de Belgische Ardennen op de ochtend dat we de Waalse Pijl zouden fietsen, maar toch ging de wekker al om vijf uur in de ochtend. Het zou nog ruim een uur rijden zijn vanuit La Roche-en-Ardenne (onze verblijfplaats) naar Spa waar de Waalse Pijl zou starten. Na een uitgebreid ontbijt pakten we onze spullen en gingen we op weg. In Spa troffen we de inmiddels gebruikelijk chaos aan bij het parkeren van de auto: overal waar je een auto neer kan zetten, staan ook werkelijk auto’s geparkeerd. Wij vonden een plekje vlakbij een spoorweg, niet ver van de start. Vervolgens hebben we ons snel in kunnen schrijven en dan konden we van start voor de 135 km versie van de Waalse Pijl.
Het was behoorlijk koud die ochtend, maar 4 graden, dus we hebben ons warm aangekleed. Na de start begonnen we echter gelijk met de eerste heuvel, de Cote de crêpe en direct daarna de westkant van de Cote de Rosier. Meestal hou ik er niet zo van om gelijk te gaan klimmen zonder ingefietst te zijn, maar dit keer was het een ideale mogelijkheid om goed op te warmen op deze niet al te steile helling. Daarna volgde een hele mooie afdaling van enkele kilometers, waarin lekker doorgefietst kon worden. Na een ruime 30 kilometer kwamen we bij de Cote de Saint-Jacques. De eerste paar honderd meter van deze helling zijn vrij steil, maar daarna vlakt het al snel af. Deze helling zal dan ook voor weinig fietsers tot problemen hebben geleid. Bovenaan de Cote de Saint-Jacques was er een eerste mogelijkheid om de bidons bij te vullen. Na een snelle stop vervolgden we onze route. Tot de eerste ‘echte’ bevoorrading zouden we geen noemenswaardige heuvels tegenkomen.
Le stockeu
Na de eerste bevoorrading, waar we konden genieten van allerlei zoete snacks, konden we het nog een ruime 25 kilometer redelijk rustig aan doen, maar dan kwamen we toch echt aan bij het zware deel van de tocht. Een snelle afdaling naar Stavelot eindigde met een mooie haarspeldbocht. Hier begon direct de beklimming van de Stockeu. De weg begon gelijk goed te stijgen, en het werd de eerste paar honderd meter alleen maar steiler tot ongeveer 20%. Na dit hele steile stuk vlakte de weg iets af, maar zwaar blijft het tot boven. Na de Stockeu volgde binnen enkele kilometers gelijk de Wanneranval, de alternatieve kant van de Cote de Wanne. Hoewel deze helling ook bekend staat als zware helling, vonden wij het erg meevallen. Na deze helling was het tijd voor de tweede bevoorrading met opnieuw veel zoete snacks.
Thier de Coo
We vervolgenden onze tocht voor de laatste zware helling van deze toertocht (op papier tenminste). We reden naar Coo en na een scherpe bocht begon hier de Thier de Coo. Deze helling is van begin tot eind erg steil en er zijn vrijwel geen momenten om even bij te komen. Langzaam gaat de hele massa fietsers naar boven, waar mensen op elkaar wachten. Na deze helling bleek inderdaad het zwaarste stuk van de tourtocht erop te zitten. Er volgde twee hellingen waaronder de oostkant van de Cote de Rosier, maar na de Stockeu en de Thier de Coo kan dat ons niet meer afschrikken. Vanaf de top van de Rosier volgt alleen nog een afdaling van enkele kilometers naar de finish van de Waalse Pijl: een heerlijk einde van een fantastische tocht.
Gerelateerde artikelen
Hoogteprofielen
Bekijk de hoogteprofielen van de belangrijkste hellingen uit de Waalse Pijl 2014.
Dit bericht werd geplaatst in de categorie racefiets door Leonie Derendorp.
Reacties
Plaats een reactie