Géants des Ardennes

Geants des ardennes

Het is er nog niet eerder van gekomen om de Géants des Ardennes, een zware toertocht in de Belgische Ardennen, te fietsen. Deze toertocht wordt verreden in een van de laatste weken van augustus en meestal zijn wij dan op fietsvakantie. Dit jaar zijn we al in juli op vakantie geweest, dus dat biedt mogelijkheden voor de georganiseerde fietstochten in augustus. Op de dag dat de Géants des Ardennes in toereditie werd verreden, waren de weersvoorspellingen niet al te best. Omdat wij toch meer houden van mooi weer, besloten we om de route met behulp van een GPS-track een dag later te rijden, in betere weersomstandigheden.

Op zondag 24 augustus stapten wij ’s ochtends vroeg in de auto en reden we naar Luik. In de buurt van het startpunt van de route parkeerden we de auto en trokken onze fietskleding aan. Het was nog erg koud, dus we zijn maar snel begonnen. Het eerste deel van de tocht ging over bekend terrein: hier hebben we met Tilff-Bastogne-Tilff ook gefietst. We begonnen met de afdaling van de Cote de Boncelles naar het dorpje Tilff. Vanuit Tilff fietsten we al snel naar de eerste beklimming van de tocht, de Cote de Dolembreux. Deze helling bevond zich al na 8 km in het parcours en was een mooie opwarmer. De heuvel is bijna 4 kilometer lang, heeft een gemiddeld stijgingspercentage van ongeveer 5% en wordt nergens echt steil. Ideaal als eerste beklimming van de dag. Als we boven komen wacht ons echter een verrassing. Er volgt niet, zoals we gewend waren van eerdere tochten in de Ardennen, een mooie afdaling. In plaats daarvan klimmen we gewoon verder. Dat blijkt ook gelijk de trend te zijn voor de rest van de tocht.

Cote de Chambralles

Na nog wat extra hobbels in het Belgische landschap dalen we dan toch echt af. We rijden naar de voet van de Cote de Chambralles, een oude bekende uit Tilff-Bastoge-Tilff. We weten nog goed hoe zwaar deze heuvel was. Gelukkig lukt het weer om zonder al te veel problemen boven te komen. Nu merken we wel het nadeel van onze keuze om deze tocht alleen te fietsen, in plaats van deel te nemen aan de georganiseerde versie van Géants des Ardennes: er zijn helemaal geen andere fietsers om in te halen of naar toe te fietsen. Boven rusten we even uit en dan gaan we verder richting de Cote de Havelange, de Cote de Xhierfomont en de Ancienne Barriere. Dit zijn allen hellingen van enkele kilometers lang zonder hele steile stukken. Behoorlijk goed te doen dus.

Cote de Mionfosse

Na de Anciene Barriere volgt dan eindelijk een lange, snelle afdaling. Deze wordt echter plotseling onderbroken door de afslag naar de volgende beklimming, de Cote de Mionfosse. Dit is één van de zwaardere hellingen van Les Géants des Ardennes. Over een smalle, steeds steiler wordende weg fietsen we langzaam naar boven. Dan wordt het even iets minder steil zodat je een klein beetje bij kan komen, maar dan eindigt de helling toch nog met een erg steil, zwaar stuk. Na een ruime 1,5 kilometer is dan ook deze heuvel bedwongen en kunnen we de tocht vervolgen. We fietsen verder over Cote d’Aisomont en de voor ons inmiddels bekende Cote de Saint-Jacques.

Kapotte GPS…

Na een fijne afdaling van de Cote de Saint-Jacques, zien we dat onze GPS uit is. Dit gebeurt wel vaker, de batterijen zijn dan leeg en moeten vervangen worden. We hebben altijd reserve batterijen bij ons, dus normaal gesproken is dit geen probleem. Dit keer lukt het ons pas bij de derde set reserve batterijen om het apparaat weer aan te krijgen, maar de route krijgen we niet meer op het scherm. We wisten dat ons GPS appartaat al vrij oud was en waarschijnlijk aan vervanging toe, maar dit is wel een heel ongelukkig moment om kapot te gaan. We zijn op het verste punt van de route, op ongeveer 75 km van onze auto, zonder kaart en we zijn niet echt bekend in dit deel van België… De route vervolgen is nu geen optie meer. Opeens hoeven we ons niet meer af te vragen hoe we de laatste zware helling uit de Géants des Ardennes, de Cote de Chevron, moeten verslaan, maar hoe we de auto terug gaan vinden.

Na enig graven in ons geheugen komen er een aantal plaatsnamen boven die we kunnen volgen om in ieder geval weer richting Luik terug te gaan. Hierdoor wordt de route een stuk minder zwaar. We fietsen voornamelijk over doorgaande, relatief vlakke wegen. Via Trois Ponts en Remouchamp komen we uiteindelijk in Aywaille. Hier fietsen we weer langs de voet van de Cote de Chambralles. Van Tilff-Bastogne-Tilff eerder dit jaar wisten we nog dat je vanaf daar via een eenvoudige doorgaande weg naar Tilff kan fietsen. Eenmaal terug in Tilff hoeven we alleen nog maar de Cote de Boncelles te beklimmen en dan zien we gelukkig onze auto staan. Zo komt deze mooie tocht, waarvan het tweede deel iets anders is verlopen dan van te voren gepland, tot een goed einde.

Gerelateerde artikelen

Hoogteprofielen

Bekijk de hoogteprofielen van de belangrijkste hellingen uit de Géants des Ardennes

Dit bericht werd geplaatst in de categorie racefiets door .

Reacties

Plaats een reactie