Zigzag over de Vrakelbergerweg
16 mei 2016
Wie veel fietst in Limburg, is ongetwijfeld wel eens over de Vrakelbergerweg gefietst. Deze weg van ruim 3 kilometer in lengte heeft aan beide zijden diverse klimmetjes naar de omliggende plateaus. Het meest bekend is de Fromberg. Deze wordt in de Amstel Gold Race beklommen. De Vrouwendelweg zal menigeen niet bekend klinken, maar wie de Eyserbosweg wel eens opfietst, zal hier misschien naar beneden rijden. Naast deze heuvels zijn er nog 7 andere klimmetjes die hun start hebben aan de Vrakelbergerweg. De meesten hebben wij nog niet beklommen en dat was de inspiratie voor onze fietstocht zigzag over de Vrakelbergerweg.
Hoewel het weer niet super was, wilden we niet thuis blijven zitten. In onze winterbroek met warme bovenkleding begonnen we op een bewolkte pinkstermaandag aan deze tocht. Ook rond Sittard wilden we graag wat nieuwe klimmetjes doen, dus we begonnen met een alternatieve zijde van de klim naar Windraak en een klimmetje waarvan wij dachten dat het de Wanenberg was. Deze heuvels zijn, net als de meeste andere heuvels in deze omgeving, niet al te zwaar maar wel uitstekend geschikt als opwarmers. Bovendien was het op deze maandagmorgen erg rustig waardoor we volop konden genieten van de mooie omgeving.
Midweg
Via deze klimmetjes fietsten we naar het zuiden. De eerste echte klim komen we tegen als we van Kunrade naar Ransdaal fietsen. De straat heet Midweg en ziet er indrukwekkend uit. We kenden deze klim nog niet, maar zodra we aan komen fietsen, zien we de weg voor ons flink omhoog lopen. Dit blijkt een voorbode voor de heuvels die nog gaan komen. Van Ransdaal fietsen we door naar de Etenaken voor het doel van onze tocht.
Bij Etenaken draaien we de Vijfbundersweg op. Deze weg gaat later over in de Vrakelbergerweg, maar voordat we doorfietsen, beklimmen we eerst nog een alternatieve zijde van de Fromberg. Voordat we de spoortunnel onderdoor fietsen slaan we linksaf naar de Frombergerweg. Tussen de huisjes fietsen we omhoog terwijl het gelijk flink stijgt. Boven hebben we voor het eerst een goed uitzicht over het dal.
Vrouwendelweg
We hebben nog veel beklimmingen voor de boeg, dus we gaan snel door. De Vrouwendelweg is de volgende klim en blijkt ook de zwaarste van de dag te zijn. We fietsen hier wel eens naar beneden nadat we de Eyserbosweg beklommen hebben en halen dan zonder moeite hoge snelheden. Dat moet dus een steile heuvel zijn. Het begin blijkt eenvoudig, maar dan wordt het steeds steiler. Als we bijna boven zijn, zie ik zelfs een stijgingspercentage van 16% op de fietscomputer. Zouden de andere heuvels ook zo zwaar zijn?
Vrakelberg
Hier komen we snel achter, want na een snelle afdaling gaan we aan de andere kant omhoog. De Vrakelberg, over de Kruishoeveweg, staat nu op het programma. Ook deze helling heeft een steil stuk, maar de 16% halen we hier niet. Nu valt ook op dat de klimmetjes ten noorden van de Vrakelbergerweg wat korter zijn dan aan de zuidkant. Het klimmetje naar Colmont, nummer 4 van onze lijst, voldoet hier ook aan. Slechts 200 meter klimmen en we zijn boven. We rijden weer terug naar de Kruishoeveweg voor een mooie afdaling en gaan dan verder met de Ribbelheideweg en de Korenweg.
Deze heuvels lijken een beetje op elkaar. Beiden beginnen gelijk met een steil stuk, rond de 8 a 9% en dat blijft zo tot je ongeveer halverwege bent. Daarna wordt het iets vlakker, totdat je uiteindelijk de top bereikt. De hele heuvel fiets je door de kale, open velden, enkel wanneer je boven bent zijn er weer wat bomen. Bovenaan de Korenweg staat een boerderij, waarvan niet helemaal duidelijk is of deze nog wel bewoond is. Het is in ieder geval een goed moment om even wat te eten en foto’s te maken van de schitterende omgeving.
Lekke band
Dan vervolgen we onze tocht voor de laatste twee heuvels. Eerst fietsen we de Bronkweg op, opnieuw een heuvel met een steil stuk vlak onder de top. In tegenstelling de andere klimmetjes die parallel lopen, is deze klim bijna geheel omgeven door een rijtje bomen, waardoor deze heuvel een andere aanblik heeft. Als laatste fietsen we de Fromberg op vanaf de bekende zijde. We zijn niet de enigen, er is nog een hele groep fietsers die hier tegelijk met ons naar boven fietst. Dat is natuurlijk erg leuk, want dan zijn er ook andere wielrenners om in te halen. Vlak voordat er een scherpe bocht naar rechts is, voel ik alleen dat mijn achterband plat is. Jammer, want nu moet ik halverwege stoppen om een band te plakken.
De Fromberg was de laatste helling die we op het programma hadden staan. Na het plakken van de band fietsen we terug richting Sittard. We komen nog enkele klimmetjes tegen in buurt van Klimmen en Hulsberg, zodat we moe maar met een tevreden gevoel thuis arriveren. Een mooie tocht voor een vrij koude pinkster-maandag.
Gerelateerde artikelen
Hoogteprofielen
Bekijk de hoogteprofielen van de belangrijkste hellingen uit de fietstocht rond de Vrakelbergerweg.
Dit bericht werd geplaatst in de categorie racefiets door Leonie Derendorp.
Reacties
Plaats een reactie