Een weekje fietsen in Rochefort
21 mei 2022
Voorjaarsvakantie, waar gaan we dit jaar naar toe? Met een zwangerschap van ruim zes maanden durfden we het hooggebergte niet meer aan, maar een weekje Belgische Ardennen zou wel tot de mogelijkheden moeten behoren. En Rochefort ligt precies op een plek waar we nog niet eerder geweest waren, dus de keuze was snel gemaakt. Bovendien kan je in de buurt van dit plaatsje ook mooie wandelingen maken en verschillende toeristische attractie bezoeken, voor het geval fietsen toch wat lastiger is dan verwacht.
Op zaterdag 21 mei rijden we naar onze airbnb aan de rand van Rochefort. Het ligt op loopafstand van het centrum en halverwege de klim naar de grotten van Lorette.
Rochefort Classic
De zondag gebruiken we om een eerste rondje te fietsen. Via routeyou hebben we de Rochefort Classic van een aantal jaar geleden opgezocht, de dames editie van een kleine 60 kilometer. Normaal zou ik zo’n rondje niet echt de moeite waard vinden en de tijd die we in de Ardennen zijn willen gebruiken voor lange tochten met veel klimmetjes. Voor nu is het prima.
De route begint met zo’n 20 kilometer over de RAVeL150b, een geasfalteerde spoorlijn door het bos die vanuit Rochefort ook nog eens licht daalt. Dat is een makkelijk begin van een mooie tocht. Zodra we de RAVeL route verlaten, komen we ook gelijk bij de eerste klim. Deze loopt via Hour naar Famenne. Rond Hour lijkt het er nog even op dat de weg geblokkeerd is, maar er lopen wel veel mensen. Blijkbaar is er een soort markt op de zondag. We kunnen er gelukkig wel door en even later fietsen we een mooie afdaling naar Focant.
Ondertussen is het een stralende dag geworden. Het zonnetje schijnt en het is aangenaam warm. We fietsen lekker door het Ardense landschap. Bij Revogne volgt even een kort steil klimmetje (Mur de Froidlieu) gevolgd door een stukje onverhard. Dat gaat nog verrassend goed. We komen op de Rue de Beauraing en even later stuurt de GPS ons weer een onverharde weg op, dit keer een mountainbikepad waar een racefiets echt niet thuis hoort.
Op goed geluk fietsen we nog wat verder door en even later kunnen we afslaan over een normale weg en de route weer oppakken. Via Lomprez fietsen we naar het hoogste punt van de route, iets ten zuiden van Wellin op 320 meter. Er volgt een afdaling en flink wat kilometers waarin het vals plat daalt. In Belvaux volgt de laatste klim van de route en daarna rijden we terug naar Rochefort. Uiteraard moeten we nog even een paar honderd meter klimmen vanuit het dorpje naar onze bnb en dan kunnen we terugkijken op een mooie eerste dag.
Wandelen rond Rochefort
De maandag wordt het weer een heel stuk minder en we kiezen voor een wandeling. Ook dat kan heel goed rondom Rochefort. We hebben online een wandeling gevonden die langs ons huisje loopt en we beginnen bergop, langs de grotten van Lorette. Het is een mooie, afwisselende wandeling, waarbij bos en uitzichten elkaar afwisselen. Een kleine 10 km later zijn we weer terug bij ons huisje. Inmiddels begint het ook te regenen, dus dat is een goeie timing.
Knooppunten route
Op de dinsdag gaan we weer op de fiets. Er staat een rondje op het programma gebaseerd op het knooppuntennetwerk. Met behulp van Google streetview had ik van te voren zo goed mogelijk gekeken of het ook verhard en geschikt voor de racefiets was. Dat leek het geval, maar je weet nooit.
Vol goede moed beginnen we aan de route. Eerst omhoog richting de Grotten van Lorette, het stuk dat we de dag ervoor nog gewandeld hadden. Hoewel ik er niet van hou om direct vanuit de start te klimmen, gaat het toch een stuk sneller dan te voet. We komen op het plateau terecht en daarna volgt een mooie afdaling naar Han-sur-Lesse, hier moeten we later vandaag nog terug omhoog.
Ondertussen hobbelen we naar Eprave waarbij we gelijk een stukje grindpad meepakken. Dat heeft natuurlijk niet onze voorkeur maar we gaan vol goede moed door. Tot we even later weer op een onverharde weg terechtkomen. Dit keer eentje vol kuilen en plassen en nu zijn we er wel een beetje klaar mee.
Kasteel Lavaux-Sainte-Anne
De route zou ons langs het kasteel Lavaux-Sainte-Anne brengen, dus we besluiten er met behulp van de kaart zelf naar toe te fietsen. Het kasteel zelf is dicht als wij er zijn, maar het is wel een mooie plek voor een welverdiende pauze. Ook voor de terugweg besluiten we ter plekke een plan te maken. We fietsen richting Hour en verwachten daar de Ravel route terug naar Rochefort te kunnen nemen, in tegengestelde richting als we op zondag gedaan hadden.
Het landschap golft wat, steeds weer een paar honderd meter klimmen en dan weer wat dalen. Vlak naar Hour slaan we rechtsaf en we verwachten de Ravel lijn te kruisen. Er volgt een lange afdaling, maar die Ravel lijn zien we nergens. We stoppen om nogmaals op de kaart te kijken en wat blijkt, we zijn er al voorbij. Dat wordt keren en terug omhoog klimmen. Opnieuw zien we de afslag niet.
Op zoek naar de Ravel route
Er zit niets anders op dan verder naar Houyet te fietsen en daar de Ravel route op te pakken, want we weten zeker dat we er daar op kunnen. Over de RAVeL 150b fietsen we terug richting Rochefort. Na enkele kilometers fietsen we door een tunnel die door een heel hoog rotsmassief loopt. Hier kruisen we onze route… daar stonden we even geleden dus nog bovenop toen we de afslag naar de Ravel route maar niet konden vinden. Mysterie opgehelderd.
We fietsen rustig verder over de vrijwel vlakke route. Er zijn nauwelijks mensen, met uitzondering van een grote groep schoolkinderen met mountainbikes die in een lange rij stilstaan op het smalle fietspad. ‘Tombée la talud’ vangen we op. Eén van de kinderen is blijkbaar van het fietspad afgereden. We vragen ons af hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen. Het ziet er gelukkig niet te ernstig uit en er is genoeg begeleiding, zodat wij rustig door kunnen fietsen. Zonder verdere bijzonderheden komen we weer in Rochefort en klimmen we de laatste paar honderd meter terug naar ons huisje.
Grotten van Han
Woensdag staat een uitstapje naar de Grotten van Han op het programma, in het dorpje Han-sur-Lesse waar we de vorige dag doorheen gefietst zijn. Het is een toeristisch dorpje en we verwachten een hoop drukte, dus we vertrekken op tijd. We beginnen met de rondleiding door de grotten, een wandeling van ongeveer 1,5 uur die heel bijzonder is. Het lijkt wel of we in een sprookjeswereld terecht zijn gekomen. ‘s Middags bezoeken we het wildpark en om het onszelf makkelijk te maken, laten we ons vervoeren door de safari kar. Wel zo makkelijk en we krijgen toch alles te zien. Zo hebben we zonder fiets ook een hele leuke dag.
Cheval de Bois
Voor de donderdag staat de laatste fietstocht op het programma: een uitstapje naar het Cheval de Bois. Dit zou een vrij pittige klim moeten zijn naar één van de hoogste punten in de omgeving. Ik weet nog niet zeker of het wel zal gaan lukken om hier naar boven te fietsen, want ik heb bij de eerdere fietstochten wel gemerkt dat het klimmen wat moeizamer gaat met zo’n buik. We zullen zien.
Het begin van de route is in ieder geval eenvoudig. We fietsen in oostelijke richting over de RAVeL 150b naar Jemelle en daarna over rustige, licht oplopende wegen naar Masbourg en verder richting Saint-Hubert. Halverwege Masbourg en Saint-Hubert moeten we afslaan voor het Cheval de Bois. Via een parkeerplaats komen we op een pad met slecht asfalt dat zo het bos in loopt. Er is hier verder niemand en de stijging is hier nog beperkt. Daar komt verandering in zodra de weg scherp naar links draait. Er volgt een lange strook waar het ruim boven de 10% stijgt. Met ruim 6 maanden zwangerschap blijkt dat toch wat te veel en er moet een stukje gewandeld worden. Gelukkig zakt het stijgingspercentage even later terug tot zo’n 10% en lukt het weer om te fietsen en de klim te vervolgen. Een ruime kilometer verderop staat Pim al te wachten, daar is blijkbaar de top. Er is geen bordje, nog steeds alleen maar bos. Af en toe passeert een wandelaar terwijl ik nog even wat eet.
Militairen
We vervolgen onze weg door het bos en tot onze verbazing moeten we even later een lange colonne van legervoertuigen passeren. Ze staan allemaal geparkeerd langs de kant van de smalle weg. Op de fiets kunnen wij makkelijk passeren, maar voor auto’s zal dat lastiger zijn. We hebben geen idee wat ze daar doen, waarschijnlijk gewoon een grote oefening. Op de t-splitsing die volgt slaan we linksaf om nog een klein stukje te klimmen en daarna volgt een lange, welverdiende afdaling richting Nassogne. Voor het dorp inrijden moeten we nog even wat omhoog, maar daarna gaat de afdaling gewoon verder naar Hargimont. Heerlijk! Al met al hebben we bijna 15 kilometer aan één stuk gedaald.
Betonplaten
In Hargimont is het gedaan met de pret. We nemen een afslag in noordwestelijke richting over een heel rustig weggetje: de Côte d’Aye. Eerst een paar honderd meter klimmen en daarna nog wat kilometers vals plat. Op zich prima te doen, maar de wind staat tegen en het wegdek bestaat uit zeer grove betonplaten. Daar zaten we zo aan het einde van de rit niet echt op te wachten. Even later wordt de weg gelukkig beter en volgt er een laatste, mooie afdaling. Die brengt ons vanuit het noorden tot midden in Rochefort, zodat we alleen nog het laatste korte klimmetje naar ons huisje te gaan hebben. We kunnen opnieuw terugkijken op een mooie rit.
Nog één dagje
Op de laatste dag van ons weekje Rochefort brengen we een bezoekje aan Dinant. Opnieuw een druk, super-toeristisch dorpje. We bekijken de citadel en lopen nog wat langs het water. Zo maken we er een rustig dagje van. Het is een mooie afsluiting van een heerlijke week in de Ardennen, waar we ondanks de zwangerschap nog een aantal mooie tochten hebben kunnen fietsen.
Gerelateerde artikelen
Dit bericht werd geplaatst in de categorie racefiets door Leonie Derendorp.
Reacties
Plaats een reactie