Fietsen in de glooiende Auvergne (2) – Klimmen rond Mont-Dore
28 augustus 2018
We zijn in de Auvergne, de eerste stop van onze zomervakantie dit jaar. Het is een nieuw gebied voor ons, maar de eerste fietstocht naar de Croix Saint Robert twee dagen geleden is ons heel goed bevallen. Voor de tweede fietsdag staat een rondje van 125 kilometer naar het noordwesten op het programma. We proberen op tijd weg te gaan en stappen rond half 10 op de fiets.
Rondje ‘anders dan gedacht’
We fietsen naar Mont-Dore over een licht stijgende weg. Middenin in het stadje moeten we scherp linksaf slaan. Een weggetje met niet zulk best asfalt loopt omhoog, het is er vrij steil. Even later gaat het asfalt over in een soort grind, dan volgt nog een klein strookje asfalt en tenslotte een pad waar je een mountainbike in plaats van een racefiets voor nodig hebt. Dat wordt keren, want blijkbaar hebben we een mountainbike route te pakken. Ik had nog zo gefilterd op ‘racefiets routes’, maar er is duidelijk iets misgegaan.
Gelukkig hebben we nog een extra route op ons GPS apparaat staan, een rondje over de Col de la Croix Morand. We fietsen terug naar Mont-Dore en moeten even zoeken naar de juiste afslag. Er is 1-richtingsverkeer in het stadje en na wat geslinger vinden we de juiste weg. De Morand begint in Mont-Dore en aan de rand van het stadje geeft een groot bord aan dat de klim gaat beginnen: 6 kilometer, 301 hoogtemeters en een gemiddeld stijgingspercentage van 5%.
Col de la Croix Morand
Het is zoals de statistieken ook aangegeven geen hele zware klim. Rustig fiets ik naar boven. Pim was beneden gestopt voor wat foto’s en haalt me even later weer in. De eerste kilometers is het nog vrij druk, maar naarmate we Mont-Dore verder achter ons laten wordt het rustiger. Ook de bebossing wordt minder en het laatste stuk fietsen we door een open landschap met een schitterend uitzicht op de vallei. Op het laatst moeten we nog even flink klimmen, maar dan bereiken we de top. Tijd voor een lekker broodje.
We gaan verder met een mooie, snelle afdaling naar Beane froid. Inmiddels is het flink opgewarmd en bij een fonteintje vullen we de bidons vast bij. We vervolgen onze tocht over een iets drukkere weg. Het gaat continu op en neer, de weg golft door het mooie landschap, maar het gaat gemakkelijk. We dalen meer dan dat we klimmen.
Is dit een col?
Dan komen we op een drukke weg en na een afslag op een nog drukkere. Er is een soort vluchtstrook waar we op kunnen fietsen, maar erg prettig is dat niet. En het is ook niet echt leuk. We nemen daarom de eerste afslag die we tegenkomen. Hier begint ook de Col de Guéry.
Het is een klim van 16,5 kilometer met daarin 304 hoogtemeters. Een hele makkelijke klim, met af en toe zelfs een korte afdaling. Je kunt je afvragen of het een col mag heten, maar er staat een bordje bij. Het is opnieuw een rustige weg, door heel mooi landschap. Vlak voor de top komen we op een punt met schitterend uitzicht en we stoppen voor wat foto’s. Als we vervolgens verder fietsen, blijkt dat we nauwelijks nog hoeven te klimmen. Een stukje licht dalen, dan nog iets omhoog en dan bereiken we de Roches Tuilliere en Sanadoire. Twee enorme rotsblokken die midden in het landschap staan. Ook hier moeten we even stoppen voor een foto.
De fotomomenten volgen elkaar snel op, want enkele honderden meters verder treffen we het bordje van de Col de Guéry (waarom staat dit niet op de top?) en nog iets verder het Lac de Guéry. Hierna begint de terugweg. Eerst dalen we af naar Mont-Dore en daarna fietsen we terug naar de camping. Hier genieten we van een heerlijke truffade, het streekgerecht van de Auvergne, dat moeten we geprobeerd hebben.
De laatste dag
We sluiten onze vakantie in de Auvergne af met een tochtje naar de Gorges des Avèze. Van deze ronde hebben we geen GPS track, dus we fietsen ouderwets met de kaart. We vertrekken na de lunch en dalen af naar La Bourboule. Hier fietsen we een aantal kilometers richting Tour d’Auvergne, zoals we tijdens onze eerste tocht ook gedaan hebben. Echter, nu slaan we na 4,5 km af naar een nog kleiner weggetje.
Het is nog rustiger dan op de weg waar we reden en we hopen dat het verhard blijft. Het asfalt is namelijk gerepareerd met stukken rolsplit. Even later komen we in een gehucht waar de weg splitst, maar we zien niet wat de doorgaande weg is. Gelukkig biedt Google Maps uitkomst, we moeten links aanhouden. Het landschap golft, maar het fietsen gaat vrij gemakkelijk: het is meer dalen dan klimmen.
Gorges des Avèze
Dan volgt een vrij steile afdaling en even later staan we bij een drukke weg. We hoeven gelukkig maar een paar honderd meter over deze weg, want tet verkeer rijdt hier vrij hard en het stijgt behoorlijk. Al snel zien we de bordjes naar de Gorges des Avèze. We slaan af en dan is het gedaan met de drukte.
Er is geen meter vlak. Op sommige stukken klimmen we, maar het is vooral dalen. Steil is het nergens, dus we hebben genoeg tijd om goed om ons heen te kijken. Na enkele kilometers geeft een bord aan dat we de gorges bereikt hebben. We weten niet precies wat gorges betekent, maar vermoeden dat het ‘kloof’ is zodra we er zijn.
We dalen enkele kilometers over een bochtige weg door het bos tot we beneden een riviertje oversteken. Daarna moeten we aan de andere kant weer omhoog. Opnieuw fietsen we over een slingerweg door het bos met goed asfalt. Boven zijn we bij Meseix in de buurt. We kunnen hier allerlei toeristische wegen nemen, waar ongetwijfeld nog veel geklommen moet worden, maar wij nemen een eenvoudige weg terug naar La Bourboule.
Op naar de Jura
We bereiken de camping zonder noemenswaardige inspanning. Dit was onze laatste tocht door de Auvergne. We sluiten onze tijd in dit mooie gebied af met een etentje in La Bourboule, we hadden tenslotte al gezien dat je hier genoeg leuke restaurantjes hebt. Daarna maken we ons op voor de volgende etappe van onze vakantie, de Jura.
Gerelateerde artikelen
Dit bericht werd geplaatst in de categorie racefiets door Leonie Derendorp.
Reacties
Plaats een reactie