Bekende cols rond Alpe d’Huez

Het is zover, de vakantie is begonnen, we gaan lekker fietsen in de Franse Alpen. We willen graag in één dag naar onze bestemming rijden, dus de wekker gaat vroeg. We ontbijten snel, maken een lunchpakket voor onderweg en stoppen de spullen in de auto. Om kwart voor zes kunnen we dan echt op weg en twaalf uur later zijn we, zonder al te veel oponthoud, op plaats van bestemming. We zijn in Venosc, een klein plaatsje in de buurt van Bourg d’Oisans en de Alpe d’Huez. We zetten onze tent op naast de rivier op de camping en gaan wat eten. Dan gaan we vroeg slapen. Morgen gaan we lekker fietsen.

Les Deux Alpes

‘s Ochtends is het fris, het is nog geen 10 graden en de zon komt pas rond half negen boven de bergen uit. Het warmt snel op. We ontbijten en maken dan aanstalten om op de fiets te gaan. De lucht is blauw, het belooft een mooie dag te worden. Vlak na tienen rijden we de camping af. Het eerste stuk is relaxed: we dalen zo’n 200 meter voordat we rechtsaf de N91 op draaien om naar Les Deux Alpes te gaan. Deze weg stijgt fors (7-8%) en dat hadden we niet verwacht. We doen het rustig aan, het is tenslotte pas dag 1. Dan komen we bij het stuwmeer en moeten we rechtsaf voor Les Deux Alpes. 9 kilometer met 600 hoogtemeters blijkt een prima berg te zijn om mee te starten. Boven is het druk, ook in de zomer. Het is hier een waar paradijs voor downhillers en zomerskiers. Wij kijken nog even rond in het dorpje en dalen dan weer af.

La Bérarde

Onze camping ligt in Venosc en dat is halverwege de beklimming naar La Bérarde, een doodlopende, maar mooie beklimming. Volgens de statistieken is deze klim niet al te zwaar, dus vol goede moed beginnen we aan onze 19 kilometer omhoog. Al snel blijkt dat de klim een stuk zwaarder is dan we verwacht hadden. De eerste 2 kilometer zien we steeds een stijging van ongeveer 10% op onze teller staan. Daarna wordt het gelukkig wat vlakker en hebben we tijd om van het uitzicht te genieten. Het is echt een hele mooie tocht. We zien steeds de rivier naast ons en soms hebben we zelfs uitzicht op de gletsjers hoog boven ons. Dan zien we links van ons ineens een serie haarspeldbochten langs een steile rotswand omhoog lopen. Daar moeten wij ook heen. Rustig fietsen we naar boven over de steile wegen en tussendoor nemen we de tijd om van het uitzicht te genieten en foto’s te maken. Vanaf St. Christoffe-en-Oisans vlakt de klim af en fietsen we gemakkelijk naar La Bérarde. Het is niet zwaar meer, maar het landschap is erg mooi en ruig. De wegen zijn smal, soms kunnen er geen twee auto’s elkaar passeren. La Bérarde is een paradijs voor wandelaars (er starten hier verschillende wandelroutes), maar voor fietsers is er niet veel te beleven. Na een broodje beginnen we dan ook aan de afdaling.

Alpe d’Huez

Vandaag staat de beroemde Alpe d’Huez op het programma. We zijn nu al voor het derde jaar in de Franse Alpen, maar nog geen enkele keer zijn we er aan toegekomen om deze bekende col te beklimmen. Vanwege de voorspelde warmte gaan we weer vroeg op pad. Tegen 9 uur zijn we aangekomen bij camping La Cascade aan de voet van de berg. Onze hoogtemeter geeft aan dat we op 744 meter zijn. De top ligt op ruim 1800 meter, we moeten dus meer dan 1000 meter omhoog. Ondanks het vroege tijdstip zijn er toch al veel andere fietsers die de berg proberen te beklimmen. Dat zijn mooie richtpunten! Het eerste stuk is inderdaad het meest lastig met stijgingspercentages van 10 – 11%. Daarna wordt het beter. Het is leuk om de haarspeldbochten af te tellen. In iedere bocht staat een bord waarop staat hoeveel bochten je nog te gaan hebt. Na zo’n 13 kilometer klimmen bereiken we dan de top van Alpe d’Huez. Na de gebruikelijke foto’s fietsen we verder naar de Col de Sarenne. Je moet dan dwars door het skidorp Alpe d’Huez fietsen, zodra je het dorp uitfietst heb je weer fantastische uitzichten. Na ongeveer 5 kilometer fietsen bereik je dan de top van de Sarenne, op 1999 meter. De afdaling van deze col is geweldig. In het begin is het asfalt nog slecht, maar later wordt dit beter. Je komt onderaan bij het stuwmeer Le Chambon uit, daar waar de klim naar Les Deux Alpes begint. Deze hebben we echter al gedaan en we rijden gelijk terug naar de camping.

Col d’Ornon

Na de toch wel zware tocht van gisteren over de Alpe d’Huez en de Col de Sarenne slapen we vandaag uit. We ontbijten op ons gemak en stappen dan weer op de fiets richting Bourg d’Oisans. Niet alleen Alpe d’Huez start hier, maar ook de minder bekende Col d’Ornon. Het is een relatief eenvoudige berg van 11 kilometer, niet al te steil. Er zijn helaas niet zoveel fietsers als gisteren op Alpe d’Huez, maar toch een heerlijke klim. Bovenop de col is een restaurantje waar we een cola drinken voordat we weer aan de afdaling beginnen.

Col de la Croix de Fer

Onze eerste vakantieweek in Venosc zit er bijna op. Op onze laatste dag staat de Col de la Croix de Fer op het programma. Deze col hebben we twee jaar eerder al vanaf de andere zijde beklommen en dat was erg zwaar. Vandaag beklimmen we de zuidzijde. Het hoogteprofiel van deze kant doet ons vermoeden dat ook deze klim erg zwaar zal gaan worden. De klim heeft drie steile stukken, meerdere afdalingen en is ongeveer 28 kilometer lang.

Het begin is echter vrij gemakkelijk. Via een paar haarspeldbochten komen we bij een stuwmeer en dan volgen een aantal vlakke kilometers. Hier kunnen we even opwarmen totdat de klim echt gaat beginnen. Steile kilometers van 8 – 10% volgen elkaar op totdat we in een klein dorpje komen. Hier kunnen we onze bidons alvast bijvullen, maar dan volgt een behoorlijk steile afdaling. Terwijl we hard naar beneden zoeven, zien we de weg voor ons alweer heel steil omhoog lopen. Dat was zonde van de hoogtemeters. Langzaam slingerend over de erg steile weg moeten we verder omhoog. Het lijkt maar niet op te houden, maar dan komt er een groot meer in zicht. Het uitzicht is hier echt fantastisch en gelukkig is de klim hier ook wat vlakker. Tijd dus om ook echt van het uitzicht te genieten.

Na het meer volgt nog 1 laatste afdaling en dan gaan we in één keer door naar boven. De Col du Glandon komt nu in zicht. We zijn er bijna! En dan is ook het ijzeren kruis te zien dat boven op de top van de berg staat en waar deze col zijn naam aan te danken heeft. Eindelijk bereiken we dan de top van de Croix de Fer. Het was een zware klim, maar wel een hele mooie afsluiter van onze eerste vakantieweek in de Franse Alpen.

Gerelateerde artikelen

• Beklimming van de Col du Galibier
• De alternatieve beklimmingen rond Alpe d’Huez
• Col du Glandon en Col du Chaussy

Hoogteprofielen

Bekijk de hoogteprofielen van de cols uit deze blog:

• Les Deux Alpes
• Alpe d’Huez
• La Bérarde
• Col d’Ornon
• Col de la Croix de Fer (zuid)